روستای ننیز علیا در شرق رابر در استان کرمان واقع شده‌است و دارای جمعیتی حدود 3000 نفر است البته بیشتر ساکنین روستا بنا به دلایل شغلی و تحصیلی از روستا مهاجرت کرده و اغلب آنها در مرکز استان سکونت دارند. روستای ننیز با توجه به اسناد موجود قدمتی چند صدساله دارد و از سفالینه‌های بدست آمده مشخص است که در زمان مغولها به آتش کشیده شده‌است. ننیز از دو قسمت ننیز علیا و ننیز سفلی تشکیل شده‌ و فامیلهای رایج روستا افضلی،حسینخانی، قنبری، آقاملایی و … می‌باشند.که ساکنان اولیه ی این روستاافضلی بوده اند.ننیز روستایی سرسبز و دارای باغهای سیب، گردو، آلبالو، بادام، هلو و … و دارای چشمه سارهای فراوان می‌باشد. از جاذبه‌های گردشگری ننیز می‌توان به سد خاکی شهید حاج علی ژاله، باغات و چمنزارهای بکر و… اشاره کرد. دو طرف خیابان ننیز را درختان گردو مانند تونلی احاطه کرده‌اند. معمولا در منطقه ننیز را با نام محرم و عاشورا می‌شناسند یکی از باشکوهترین مراسم تعزیه خوانی در این روستا برگزار می‌شود. از شاعران ننیز می‌توان به سراینده دیوان گل سرخ زنده یاد مصطفی حسینخانی اشاره نمود. هان ای ننیز ای خوبتر از خوب ای عشق بر قلب من نام تو تنها یادگار است من عاشق خاک تو و معشوق من تو جان و دلم از عشق پاکت بیقرار است